… Dan is-ie niet goed opgevoed; is ’t een Beagle, een Whippet of een Saarlooswolfhond; moet je met hem op cursus; ben je niet consequent of niet duidelijk genoeg; of … Zou hij misschien doof zijn?
Bailey, de hond van Mirella was altijd al een bezig baasje. Dol op speuren, deed lekker mee met Engels obedience en was, zoals het een Australian Kelpie betaamt, een stoere kerel met een groot plichtsbesef. Het was daarom dat Mirella oprecht verbaasd was toen Bailey steeds vaker niet reageerde als ze hem wat vroeg. “Bailey kwam bij ons toen hij vijf was”, vertelt ze. “Zijn vorige eigenaar heeft altijd agility met hem gedaan. Bailey was eigenlijk zijn hele leven al gehoorzaam, daarom was het best vreemd dat hij slechter ging luisteren. Het begon toen hij een jaar of acht was. De eerste keer dat je hond je lijkt te negeren denk je dat-ie gewoon een beetje Oost-Indisch doof is, dat hij simpelweg even geen zin heeft om te luisteren. Totdat ik op een dag thuiskwam, en Bailey gewoon in de hal bleef.”
Gespecialiseerd in dove honden
Sabrina van Rossum van Sab Sem Voeding & Training (#www.sabsem.nl) is onder andere hondentrainer en gespecialiseerd in dove honden. Ze vertelt dat ‘het zo kwam’ omdat ze zelf twee seniorhonden had die doof werden. “Ook tijdens mijn werk sprak ik steeds vaker eigenaren van dove honden. Als een hond langzaam doof wordt, als er sprake is van degeneratie van het gehoor, past het dier zich aan de situatie aan en nemen andere zintuigen het over. Zo worden dove honden veel gevoeliger, bijvoorbeeld op hun huid, maar ook qua zicht en reukvermogen. Ik zag bijvoorbeeld dat mijn eigen honden geluidstrillingen opvingen met hun lijf. Dat vond ik zo fascinerend dat ik besloot me erin te verdiepen.”
