Mopshond

Mopshond

De oorsprong van de Mopshond ligt naar alle waarschijnlijkheid in China. Al voor het begin van onze jaartelling leefden daar grote aantallen kortneuzige hondjes, waaronder de Lo Sze, de Ha-Pa en de Pekingees. Daarvan leek de Ha-Pa leek nog het meest op de huidige Mopshond. Ook vertoont de Mopshond veel overeenkomsten met religieuze Chinese beeldjes. De Ha-Pa was geen hond voor het gewone volk: hij was de hond van de keizers en leefde in luxe. Met name keizerin Tsu Hi heeft ervoor gezorgd dat het ras in China in de hogere kringen uitermate populair werd.

Tekst: Jolien Schat | Foto’s: Alice van Kempen

Aan het begin van de zevende eeuw begonnen de handelsbetrekkingen tussen de westerse landen en China goed op gang te komen. De Hollandse zeevaarders van de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) brachten naast zijde en kunstvoorwerpen ook de kleine hondjes mee terug naar Nederland. Bij de adel en aan het Nederlandse hof verwierven deze aparte verschijningen binnen korte tijd heel wat faam. Iedereen van enige betekenis wilde een Mopshond hebben. Vanuit die bevoorrechte positie verspreidde de Mopshond zich langzamerhand over geheel Europa, maar altijd werd hij hoofdzakelijk gehouden in gegoede kringen. Voor de gewone man was het tot aan de de tweede helft van de negentiende eeuw bijna onmogelijk om aan een Mopshond te komen.

Koninklijke allure

Heel wat beroemde mensen hielden één of meerdere Mopsen. Koning Willem III en koning Lodewijk XV bijvoorbeeld, maar ook keizerin Josephine, de gemalin van Napoleon Bonaparte. Het was zelfs zo dat de Mops op een gegeven moment in Nederland het symbool werd van de Oranje-gezinden, terwijl de Duitse vrijmetselarij in 1738 de Mops-orde oprichtte, waarbij werderom de Mopshond een symboolfunctie toebedeeld kreeg. In Italië vervulde de Mops een geheel andere rol. Daar speelde hij in het volkstoneel, de commedia dell‘arte, iets wat de Mops met zijn clowneske
gedrag makkelijk afging. Aan het einde van de negentiende eeuw raakte de Mops echter op de achtergrond om plaats te maken voor de Pekingees,in die tijd de nieuwste gril op hondengebied.

Pug Club

China was inmiddels, door toedoen van de Engelsen, stukken toegankelijker geworden en het werd makkelijker de Mopshonden naar Europa de exporteren. Het waren de Engelsen die het ras in
het westen nieuw leven inbliezen en daarmee het recht verwierven om door de FCI aangewezen te worden als land van herkomst van de Pug, zoals hij daar genoemd wordt. Terwijl men in Engeland zijn uiterste best deed om het ras goed op de rails te brengen, bleef het in Nederland kwakkelen en dat terwijl ons land toch eigenlijk aan de bakermat van de verspreiding van de Mops door Europa heeft gestaan.

In 1882 werd in Engeland de Pug Club opgericht,enige jaren later gevolgd door het opstellen van de officiële rasstandaard. In Nederland duurde het nog tot ruim na de Tweede Wereldoorlog voordat er een serieuze start werd gemaakt met het fokken van Mopshonden. Dit leidde in 1957 tot het oprichten van Commedia, de Nederlandse vereniging van fokkers en liefhebbers van de Mopshond. De naam van de vereniging vormt een verwijzing naar het vroegere werk van de Mops in Italië.

Huismus

De Mops is van nature een zeer vriendelijke, levendige en gezellige hond die over het algemeen met alles en iedereen goed kan opschieten. Voor het eigen gezin is hij uitermate aanhankelijk, maar ook de visite zal blijmoedig begroet worden. Een enkel exemplaar zal zich wat afstandelijk en onverschillig opstellen tegenover vreemden, maar dat zijn meer de uitzonderingen die de regel bevestigen. Ook met kinderen gaat hij goed om, al moeten die er uiteraard wel op gewezen worden dat de hond geen speelgoed is en dient er, net als met ieder ander ras, altijd volwassen toezicht aanwezig te zijn. Andere huisdieren vormen geen enkel probleem. Mopshonden kunnen moeiteloos samenleven met andere honden, katten, konijnen, vogels en vissen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, wat hem betreft. Het is dan ook een hond die er echt bij wil horen en daarom ongeschikt is om in een kennel gehouden te worden. Een behaaglijk plekje op de bank of, liever nog, een gezellige schoot past hem veel beter. En snurken dat ie dan kan…

Wil je meer lezen over de Mopshond? Dat kan in Onze Hond 3!

Deel dit bericht

Bekijk ook