De castratie van de reu, het blijft een heikel onderwerp. Nu we steeds meer te weten komen over de gevolgen van castratie op de gezondheid en het gedrag van de hond rijst de vraag of de – eventuele – voordelen nog wel opwegen tegen de nadelen. Omdat veel mensen door de bomen het bos niet meer zien, worden in dit artikel de nieuwste wetenschappelijke bevindingen op een rijtje gezet.
Waarom castratie? Er zijn verschillende redenen waarom mensen overwegen hun reu te laten castreren. De meest voor de hand liggende reden is het onvruchtbaar maken, zodat de hond zich niet meer kan voortplanten. Andere redenen zijn onder meer:
– Het verminderen van agressief, hyperactief of (hyper) seksueel gedrag
– De aanwezigheid van een niet-gecastreerde teef in het huishouden
– Cryptorchidie: als één of beide testikels niet zijn ingedaald in het scrotum
– Het tegengaan van plassen in huis en/ of weglopen vanwege loopse teven
– Het voorkomen of behandelen van tumoren aan de testikels (teelbalkanker) en peri-anaalkliertumoren, en het behandelen van een goedaardige prostaatvergroting
– Het behandelen van overmatige afscheiding uit de penis
Het is waar dat castratie in sommige gevallen zeker voordelen heeft of kan hebben. In de praktijk blijkt het echter lang niet altijd het gewenste effect op het gedrag te hebben. Het is zelfs mogelijk dat bepaald gedrag verergert door castratie! Daarnaast zijn er steeds meer aanwijzingen dat castratie een negatieve invloed heeft op de ontwikkeling van het lichaam en dat bepaalde vormen van kanker juist vaker voorkomen bij gecastreerde honden.
Castratie bij de mens
Als we kijken naar de effecten van castratie op de mens, dan is het misschien niet zo raar dat het verliezen van de belangrijkste testosteronbronnen ook bij de hond allerlei problemen kan opleveren. Uit een artikel in Trouw: ‘Op langere termijn raakt ook de aanmaak van bloedcellen verstoord, wat leidt tot bloedarmoede. De botten worden broos. Veel mannen zonder teelballen ontwikkelen ook nog suikerziekte. En hun lichaamsvet krijgt een vrouwelijker verdeling: minder op de buik, meer op de heupen. […] Als een jongen vóór de puberteit wordt gecastreerd, zijn de gevolgen nog ingrijpender. Alle secundaire geslachtskenmerken blijven dan uit. Dat betekent: geen beharing op het gezicht, in de schaamstreek of op de borst; geen zaadproductie; geen baard in de keel; weinig spieren en een kleine penis. De botten groeien juist extra lang door, want die krijgen geen signaal om te stoppen. Dit verklaart waarom castraten – zangers die in vroeger eeuwen werden ontmand om hun hoge stem te behouden – door tijdgenoten werden omschreven als klungelige reuzen.’
Zoals we zullen zien, vertonen deze bevindingen overeenkomsten met resultaten uit wetenschappelijke onderzoek naar de mogelijke gevolgen van castratie van de reu. Hieronder worden de meest opvallende resultaten met betrekking tot het bewegingsapparaat, kanker, gedrag en gezondheid kort samengevat. Achter elk resultaat staan tussen haakjes de jaartallen van de betreffende studies aangegeven.
Tekst: Charlotte Phebe Post.
Het hele artikel lees je in Onze Hond 2019/6. Wil je nooit meer iets missen van Onze Hond? Neem dan een abonnement.
