Honden die worden ingezet als kuddebeschermers zijn fascinerend. Ze trekken met ‘hun’ schapen en geiten de bergen in of de toendra. Soms met, maar soms ook zonder menselijke herder. Ze gaan hun eigen gang en als het moet vliegen ze een beer aan. Het feit dat ze generaties lang gefokt zijn om hun eigen boontjes te doppen, maakt ze bijzonder, zelfstandig, vastberaden, sterk en als het moet een gedegen tegenstander.
Hij kan je haast niet ontgaan zijn: de discussie die ook in Nederland woedt over het feit dat de wolf terug is in ons land. Veel mensen vinden het fantastisch dat de voorvader van onze honden hier leeft en zich voortplant, maar er zijn er ook die er hartstochtelijk op tegen zijn. Niet zelden heeft die laatste groep schapen, want inderdaad: het gebeurt regelmatig dat wolven een heuse slachtpartij aanrichten onder deze dieren.
Hulp nodig
Daphne van Zomeren is schaapherder op de Veluwe, net als haar partner. Ze is dol op de natuur en ze vindt het prima dat de wolf terug is in ons land. Tenminste, meestal. “Wolven zijn onderdeel van onze natuur,” zegt ze. “Maar hun aanwezigheid brengt inderdaad risico’s met zich mee. Dit voorjaar was mijn partner Marc aan het werk met onze schaapskudde toen hij drie wolven de kudde zag benaderden. Ondanks dat hij het schreeuwend en op ze af rennend probeerde te verhinderen, grepen ze een schaap. Door dit voorval realiseerden we ons dat we niet meer onbeschermd op pad konden gaan met de kudde. We besloten op zoek te gaan naar kuddebeschermingshonden.”
Het hele verhaal lees je in Onze Hond 8