Waarschijnlijk krijg jij het ook: kippenvel als je leest over een bijtincident waarbij een hond werd doodgebeten. Je stelt je dan voor hoe het moet voelen als jouw hond dat overkomt. Vaak kun je je pas echt een voorstelling maken van jouw ergste nachtmerrie, als je die aan den lijve ondervindt. Onze Hond sprak twee hondenliefhebbers die dit overkwamen.
Het was in de lockdown, voorjaar 2020. Hondenliefhebber en dierenspeciaalzaakondernemer Benita van de Wegen liep op straat met haar twee honden, Franse Bulldog Freek en haar Chihuahua Pietertje van zeven jaar oud. Uit de voortuin van een huis in haar eigen straat sprong een hond over het hek. Hij greep Pieter. Benita: “Pieter viel op straat en ik pakte hem op. Er was veel bloed en zijn kopje viel slap langs mijn arm. Ik denk dat hij toen al dood was. Op dat moment raakte ik echt even de weg kwijt. Ik begon te gillen. De buren zeiden dat ik Pietertje op de grond moest leggen. Ze hebben geprobeerd om hem te reanimeren, maar het was al te laat.”
Marjan Slob is filosoof, columnist en hondenliefhebber. Ze maakt deel uit van de Raad voor dieraangelegenheden (RDA), een adviesorgaan van de overheid. Afgelopen voorjaar werd haar hond Fien doodgebeten door een Duitse Herder. Als je filosofie (wijsbegeerte) studeert, leer je zelfstandig, analytisch en logisch nadenken vanuit een kritische, open, nieuwsgierige houding, aldus de website van Tilburg University. We vragen Marjan of dat nog een beetje lukte; logisch nadenken na zo’n vreselijk voorval. “Fien liep in de tuin en de buurman, die twee Duitse Herders heeft, kwam even kletsen. Een van die herders stormde op Fien af en beet haar in haar buik. Er was veel bloed. Fien heeft nog een minuut of wat geleefd. Toen ik hoorde wat er gebeurd was, heb ik geloof ik wel tien keer ‘nee, oh nee’ geroepen. Ik was ontzettend verdrietig.”
Het hele verhaal lees je in Onze Hond 8
