Vrolijk, speels, lief, gehoorzaam en onvermoeibaar. De Labrador retriever is de ideale hond voor veel hondenliefhebbers. De Labrador is niet alleen een geliefde huishond of jachthond, door hun zachtaardige en stabiele karakter worden ze ook veelvuldig ingezet als hulp- of geleidehond. Helaas komen er net als bij andere rassen ook bij Labradors erfelijke afwijkingen voor.
Expertisecentrum Genetica Diergeneeskunde
Bij het Expertisecentrum Genetica van het Universitair Dierenziekenhuis in Utrecht wordt genetisch onderzoek gedaan naar erfelijke ziekten bij de Labrador retriever, met als doel het ontwikkelen van DNA-testen die ingezet kunnen worden in de fokkerij. Ook kunnen (fok) dieren gescreend worden op erfelijke aandoeningen. Erfelijke ziekten die bij Labradors vaker voorkomen zijn bijvoorbeeld koperstapeling en ectopische ureteren.
Incontinentie door ectopische ureteren
De ureter is een urineleider die de urine vervoert vanaf de nier naar de blaas. Een ectopische ureter is een aangeboren afwijking waarbij één of beide ureteren op een abnormale locatie in de blaas of zelfs in de plasbuis uitmonden. Soms vertonen honden geen symptomen, maar het kan ook leiden tot onbedoeld urineverlies (incontinentie) en een verhoogde gevoeligheid voor blaasinfecties. In sommige gevallen kan de urine niet goed afgevoerd worden vanuit de nier naar de blaas, waardoor er urinestuwing optreedt in de nier en deze vergroot kan worden en beschadigd raken. Bij Labrador komen ectopische ureteren vaker voor dan gemiddeld. Als binnen een ras een aandoening vaker voorkomt, is er sprake van een erfelijke oorzaak. Naast Labrador retrievers zien we dit in Nederland ook bij Golden retrievers, Briards, Entlebucher Sennen, Berner Sennen en Border Collies.
Koperstapeling
Koper is een belangrijk sporenelement in voeding dat betrokken is bij vele processen in het lichaam. Koper wordt opgenomen in de darm en vervolgens verwerkt en opgeslagen in de lever. Bij gezonde honden is de koperstofwisseling goed gereguleerd, een teveel aan koper wordt uitgescheiden via de gal en verlaat het lichaam via de ontlasting. In Labradors komt verstoring van het kopermetabolisme regelmatig voor. De honden kunnen koper niet goed uitscheiden, waardoor de koper zich stapelt in de lever. Dit is een langzaam proces waar de hond in eerste instantie meestal geen symptomen vertoont. Echter, de overmatige hoeveelheid koper in de lever zorgt uiteindelijk voor een chronische ontstekingsreactie en schade aan de lever. Als de ontsteking lang aanhoudt wordt de schade aan de lever dusdanig dat de hond zogenaamde levercirrose ontwikkelt. Dit betekent dat de lever zo erg beschadigd is dat deze niet meer kan herstellen, de hond krijgt dan leverfalen en kan overlijden. De afgelopen 15 jaar is bij de Universiteit Utrecht hard gewerkt om de erfelijke achtergrond van deze aandoening te achterhalen en deze ziekte zo beter te begrijpen. Ook is onderzoek gedaan naar een optimale behandeling met medicijnen en voeding.
Steun ons onderzoek
Om Labradors gezond te houden werkt het Expertisecentrum Genetica aan DNA-onderzoek om ziekteveroorzakende genetische mutaties bij de Labrador te identificeren. Het onderzoek wordt financieel gesteund door de Stichting Vrienden Diergeneeskunde, het goededoelenfonds van de faculteit Diergeneeskunde. Lees meer op de Labrador projectpagina
